Winst in de National Geographic fotowedstrijd 2017 in de category landschap met zowel de publieks prijs als de jury prijs …

.

Amsterdam, woensdag avond 22 November 2017 tijdens een geweldig georganiseerd evenement van National Geographic in Hotel Arena te Amsterdam werden de prijzen uitgereikt voor de NG fotowedstrijd van 2017, NOS-presentator Winfried Baijens was de gastheer van dienst. Kosten nog moeite werden gespaard. De ontvangst vond plaats in de bar/lounge van het hotel, sfeervol, modern met gepaste chique dat zijn denk ik de kernwoorden die de locatie het best omschrijven. De eerste kennismaking met de concullega’s in een leuke ongedwongen sfeer onder het genot van een heerlijk glas bier. Natuurlijke is het hoofdonderwerp de wedstrijd of fotografie maar dat komt de sfeer alleen maar ten goede en maakt dat de tijd vliegt. Net over 7 uur gaan de deuren open naar de zaal …. Een prachtige kapel met podium en mooie plafondbeschildering, kunstzinnig, chique en ongekend sfeervol. De avond start met een eyeopener van Laura die verteld over haar fotografische valkuilen en fotoproject in de Drunense Duinen. Dan maakt men zich langzaam op voor de uitreiking … er worden een paar teasers afgespeeld die ook al op internet te zien waren en de eerste prijzen van de avond worden uitgereikt in de categorie dieren. De zenuwen van het moment maken langzaam plaats voor enthousiasme en euforie als de eerste prijzen worden uitgereikt. Voordat je het beseft roept men dan over te gaan naar de uitreiking van de prijzen in de categorie landschap …. Alsof je van 0 naar 20 vertrekt in een supersnelle bolide. Ineens zijn die zenuwen terug en bonkt mijn hart in mijn keel. Vervolgens worden de beelden een voor een beschreven en gaan ze over tot de uiteindelijke bekendmaking van de winnende foto voor de publieksprijs. De eerste hints die gegeven worden kloppen en dan staat mijn foto plots op het scherm en schalmt mijn naam door de zaal. Mijn hart slaat een keer over en voor ik het weet sta ik als winnaar op het podium. YES! Gewonnen, ongelofelijk blij en trots mag ik weer plaatsnemen in de zaal. Eenmaal terug op mijn stoel een korte knuffel van mijn geliefde, en voordat ik het besef schalmt opnieuw mijn naam door de zaal. Verward, verbaasd en vol ongeloof kijk ik om me heen totdat ik besef dat ik ook de juryprijs mag ophalen op het podium. Compleet van mijn stuk mag ik dan voor een tweede keer uitleggen wat voor foto ik heb gemaakt en dan gaat het mis … dat had ik namelijk drie minuten terug ook al gedaan. Vol ongeloof neem ik opnieuw plaats in de zaal en na enige minuten krijg ik het besef wat er gaande is. Echt zo een blij en goed gevoel is met geen pen te beschrijven ….

Dan volgt er nog de uitreiking ven de categorie mens en de overall winnaar wordt bekend gemaakt, maar dan is het al moeilijk om je hoofd erbij te houden. Uiteindelijk wordt een opname van een ontpoppende vlinder de overall winnaar. Een pracht opname. Na een korte fotosessie en opnames voor de NG fotowedstrijd aftermovie staan we opnieuw in de bar. En dan denk je …. Biertje ??? maar al snel sta je ergens in de gang te bellen met een journalist want de media machine van National Geographic draait op volle toeren. Communicatie professionals houden zich bezig met de media en helpen je de aanvragen die van alle kanten komen te kanaliseren. Krant, radio en TV het komt allemaal op je pad. Leuk en spannend tegelijk want niet elke dag sta je met een camera voor je neus of ben je live te horen op de radio. Het is een hele ervaring en nu weet ik ook dat, de dag na een dergelijk evenement, kan je best een dag vrijaf nemen want je hebt die echt nodig om iedereen te voorzien van beelden en commentaar. Dan dringt het ook tot je door dat deze fotowedstijd georganiseerd wordt door National Geographic en dat men in 172 landen actief is met miljoenen lezers. Dit een Nederlands/Belgische fotowedstijd maar de impact is gelijk duidelijk.

.

Zeer veel aandacht van de landelijke en regionale pers, op donderdag eerder terug gekeerd uit Amsterdam voor een interview en opnames met Omroep Brabant, Omroep Zeeland en verschillende landelijke en regionale kranten.

.

Inmiddels hebben de trofeeën een plaatsje gevonden op de schouw, staan de bloemen in het water en dringt het al wat meer door. Van alle kanten komen de reacties wat erg leuk is als kroon op je werk, want dit is niet waar je het voor doet, maar wat wel erg leuk om mee te maken. Erkenning is niet de primaire doelstelling van het fotograferen maar zo nu en dan een compliment is enorm goed voor de motivatie en inspiratie.

2 awards
voor de publieks prijs met ruim 1100 stemmen, en de prijs van de vakjury met oa: Aart Aarsbergen, hoofdredacteur van de Nederlandstalige editie van National Geographic, Humberto Tan, Sacha de Boer en Jan Vermeer.

.

Mijn inspiratie achter de winnende foto:

Van mijn schooljaren herinner ik me de boeken met de onderwater prenten van Marinus Adrianus Koekkoek. Prachtige natuurplaten die bijzonder waren omdat ze zowel inzicht gaven van het leven onder als boven water in een beeld. Tegenwoordig kom je dergelijke beelden weleens tegen bij onderwater fotografen die dan een zogenaamde split-shot schieten. Bij het zien van een dergelijk beeld bekruipt mij altijd de motivatie om een dergelijk shot te maken met een sfeervol uitgangspunt want dit is met een split-shot technisch bijna onmogelijk, de belichting is een compromis van twee uiterste … de wereld onder water en de wereld boven water. En een compromis van de twee heeft altijd invloed op de sfeer of kwaliteit. Toen ik tijdens een late fotosessie bij ze Zeelandbrug de eerste resultaten terugkeek op mijn display kreeg ik weer het gevoel en concludeerde dat het moment misschien wel mogelijkheden bood om het doordachte shot te maken. Van een normale belichting ging ik naar een donkere setting met een gijsfilter, het laatste avond licht versterkte ik met een warmte filter. De eerste test foto’s bevestigen dat dit de juiste weg is … na het inbrengen van een polarisatiefilter wordt het wateroppervlak gebroken en wordt de onderwaterwereld zichtbaar. Als laatste een reverse-gradual grijsfilter om het licht in de lucht onder controle te houden en om het licht in de voorgrond spreekwoordelijk aan te steken. Opnieuw een aantal test opnames die al zo mooi zijn dat het bevestigd dat er een bijzondere opname mogelijk is. Uiteindelijk was het laatste euvel om een krab die voor mijn voeten aan het azen was scherp genoeg in beeld te krijgen. Iets wat best nog wel wat voeten in aarde had want het bewegende wateroppervlak maakt het scherpstellen niet simpel. Maar de rustige atmosfeer en dito water geven me toch de mogelijkheid om dit laatste probleem ook te overkomen. Uiteindelijk resulteert dit in een prijswinnende foto, wat ik op dat moment natuurlijk niet wist. Uiteindelijk heb ik een opname gemaakt zoals ik die al ooit eens bedacht had maar nooit in de gelegenheid geweest om die zo te maken dus kan je stellen dat op het moment van fotografen een aantal zaken mooi op zijn plaats zijn gevallen.

De opname is gemaakt met de Fujifilm GFX50s een midformaat “systeem” camera met een ongekend dynamisch bereik wat deze opname zeker ten goede is gekomen. De gebruikte filters zijn van  KASE type Wolverine, deze glazen filters zijn optisch zeer sterk wat ook helpt op het moment dat je moet werken met dergelijk delicate contrasten. Met resin filters die veel meer scherpte verliezen had ik waarschijnlijk nooit de helderheid en schepte gekregen die ik nu door de high-end glazen filters van Kase wel kon bereiken. Leuk detail om te vermelden is dat ik recent ben overgestapt van de Canon 5DSr naar Fujifilm GFX50s en de winnende foto is gemaakt tijdens de eerste echte fotosessie met de Fujifilm GFX50s. Op mijn blog had ik me reeds de vraag gesteld om de Fujifilm GFX50s mijn game changer ging zijn of worden … oordeel zelf maar ik heb definitief mijn keuze gemaakt! ….

Een kleine sfeer impressie ….

Mijn game changer …

Even voorop stellen …. Ben ik een pixelnerd? Nee, maar technisch gezien zijn in landschapsfotografie details en dynamisch bereik game changers ….? Ik probeer me te onderscheiden met een stijl van fotografie waarin perspectief, details, dynamiek en een besef van tijd belangrijk zijn. Ik wil foto’s maken die meer laten zien dan een registratie van een landschap. In mijn fotografie probeer ik mijn verhaal te vertellen, waarin mijn voorkeur uit gaat naar een landschap van aardse schoonheid, waar vaak geen plaats is voor storende elementen, zoals bijvoorbeeld de mens. Ik wil de pure emotie vangen van aardse schoonheid, emotie en vergankelijkheid van het moment. Daarom laat mijn fotografie niet altijd de werkelijkheid zien en maak ik vaak gebruik van lange sluitertijden en filters die mij toelaten de “mood” van een foto naar mijn hand te zetten. Daarnaast is het mijn uitgangspunt om dit te doen met een zo groot mogelijke kwaliteit, vandaar dat ik na vele jaren voor mijn landschapsfotografie de keuze heb gemaakt om over te stappen naar een ander platform. Na me enorm te hebben ingelezen waarbij ik weer erg veel heb opgestoken heb ik de beslissing genomen om de Canon camera’s om te ruilen voor een midformaat camera van Fujifilm. Deze Fujifilm GFX50S met de GF23mm F4.0 is een game changer en zal me meer mogelijkheden en vrijheid geven omdat deze camera een groter en vergelijkbaar dynamisch bereik heeft dan bijvoorbeeld een Hasselblad. Zelfs de kwaliteit van de beelden uit deze camera zijn vergelijkbaar wat ook niet anders kan omdat deze camera gebruik maakt van dezelfde CMOS chip van SONY. De eerste fotosessies heb ik inmiddels beleefd en ik moet zeggen dat ik overtuigd ben van mijn keuze … tegenlicht is in een keer te fotograferen. De pixel kwaliteit overtreft met gemak de beelden die ik maakte met de canon camera’s, ruisverhouding op hoge ISO waardes is erg goed, alleen maar superlatieven wat mij betreft. Daarnaast is het een zeer handzame camera die me vrij laat bewegen met veel bedieningsgemak waarbij ik zelfs gebruik kan maken van mijn huidige canon lenzen naast de fujinon GF lenzen. Binnenkort reizen we naar IJsland voor de jaarlijkse fototour waar ik zeker veel plezier ga beleven van de Fujifilm GFX50s en GF 23MM F4.0 objectief. Ik kan al niet wachten om de beelden van 2017 te laten zien … het aftellen is begonnen.